MIEJSCE PRZYJAZNE ZMIANOM - Poradnia Psychologiczna Małgorzata Tandyrak-Bunalska

Jeśli w swoim życiu doświadczasz trudności emocjonalnych, czujesz że problemy Cię przytłaczają, przechodzisz kryzys lub po prostu chcesz lepiej poznać i zrozumieć siebie, możesz zdecydować się na spotkania z psychologiem.

Czasem trudności jakie przeżywasz nie wymagają długiego leczenia, a jedynie porady psychologicznej. Z reguły wtedy, gdy mają charakter epizodyczny, gdy np. są efektem bardzo trudnej sytuacji w Twoim życiu, której nie możesz uniknąć. Wtedy potrzebne jest psychologiczne wsparcie.

W odróżnieniu od porad psychologicznych psychoterapia jest długotrwałym, systematycznym procesem. Od osoby, która się na nią decyduje wymaga motywacji, zaangażowania, a także zaciekawienia sobą. Szczególnie ważną rolę odgrywa w terapii relacja pacjenta z terapeutą. Psychoterapia prowadzona jest najczęściej w formie rozmowy, czasem z użyciem dodatkowych technik, np. behawioralnych, genogramu.

Proces psychoterapii poprzedzony jest konsultacjami wraz ze wstępną diagnozą oraz wspólnym ustaleniem celów i warunków współpracy.

Psycholog – to osoba mająca co najmniej tytuł magistra w zakresie psychologii. Psycholog, korzystając z wiedzy na temat koncepcji psychologicznych, narzędzi psychometrycznych, zajmuje się badaniem lub doradzaniem w określonych dziedzinach, np. wychowania dzieci i młodzieży, w biznesie czy resocjalizacji osób mających kłopoty z adaptacją społeczną.

Psychoterapeuta – to osoba zawodowo zajmująca się psychoterapią, która poprzez regularne spotkania z pacjentem wspiera go w trwałym rozwoju osobistym i budowaniu satysfakcjonujących relacji ze światem i ze sobą. Psychoterapeuta nie musi być (choć często bywa) psychologiem czy psychiatrą z wykształcenia. Profesjonalny psychoterapeuta powinien ukończyć kilkuletnie szkolenie w zakresie psychoterapii, w jednym z Certyfikowanych Ośrodków Psychoterapii. Powinien też regularnie korzystać z superwizji.

Lekarze psychiatrzy skupiają się zwykle na leczeniu farmakologicznym, psychoterapeuci posługują się dialogiem terapeutycznym. Mogą też stosować różne ćwiczenia i techniki np. treningi relaksacyjne. Sposób pracy terapeuty zależy w dużym stopniu od szkoły jaką reprezentuje.

Przy łagodnie przebiegających zaburzeniach nerwicowych, lękowych czy depresyjnych może wystarczyć pomoc psychologiczna. Jeżeli objawy uniemożliwiają codzienne funkcjonowanie, wtedy bardzo pomocne mogą być leki. Należy pamiętać jednak, że jest to leczenie objawowe. Do pełnego wyleczenia jest potrzebna zmiana mechanizmów psychicznych, leżących u podstaw zaburzenia. Taką zmianę wypracowuje się w psychoterapii.

Przy takich chorobach jak schizofrenia czy głębokie depresje, leczenie psychiatrycznie jest niezbędne.
Niezależnie od tego, do którego specjalisty się zwrócisz, możesz zapytać o dodatkowe formy pomocy. Możliwe też, że specjalista sam je zasugeruje. Jeżeli Twoje leczenie  tego wymaga, najlepiej będzie jeżeli wybierzesz psychiatrę i psychologa, którzy ze sobą współpracują.

Przychodząc na pierwsze spotkanie nie musisz się bać, że Twój problem nie jest konkretny, nie wiesz, co chcesz powiedzieć, czy też jak rozmawiać z obcą osobą. Zadaniem specjalisty jest zadbanie abyś czuł się bezpiecznie.

W trakcie pierwszej konsultacji wspólnie można ustalić, co takiego sprawiło, że właśnie w tym momencie zjawiasz się w gabinecie i potrzebujesz pomocy. Na pierwszym spotkaniu możesz też uzyskać odpowiedzi na wiele pytań. Wtedy również jest czas na opowiedzenie o przeżywanych trudnościach, na tyle na ile jest to możliwe przy pierwszym kontakcie. Pamiętaj, że psycholog nie może przekazywać nikomu informacji na Twój temat, ani informować nikogo, że korzystasz z terapii. Wszystko o czym objęte jest tajemnicą, co związane jest z zapewnieniem poczucia bezpieczeństwa i anonimowości oraz z zasadą kodeksu zawodowego psychologa. Jedynym odstępstwem od tej reguły jest bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia pacjenta.

Każdy może brać udział w terapii niezależnie od przeżywanych trudności, lecz nie każdy terapeuta może się podjąć pracy z danym problemem. Terapeuta ma wybór i pacjent ma także prawo do wyboru bądź też zmiany terapeuty. Podstawą do rozpoczęcia współpracy jest motywacja do pracy nad sobą.

Jednoznacznym przeciwwskazaniem do podjęcia psychoterapii jest stan psychiczny, wskazujący na konieczność podjęcia hospitalizacji.

Często różnego rodzaju dolegliwości (bóle, obniżony nastrój, ciągły niepokój czy przytłaczający smutek) pojawiają się w wyniku szkodliwych sposobów przeżywania całkiem zwykłych, życiowych sytuacji i to co wymaga zmiany, to właśnie sposób, w jaki danej sytuacji doświadczasz albo powód, dla którego robisz rzeczy, które są dla Ciebie szkodliwe. Zatem wyleczenie dolegliwości i powrót do dobrego samopoczucia wymagają dłuższej pracy nad problemem.

Niektóre problemy w jakich może pomóc terapia:
• lęk i niepokój, które mogą mieć różne źródła;
• dojmujący smutek, utrata zainteresowania dotychczasowymi aktywnościami i pasjami;
• cierpienie z powodu objawów fizycznych o podłożu psychologicznym (tzw. somatyzacje);
• zaburzenia odżywiania;
• zaburzenia snu;
• sytuacja kryzysowa, która przerosła dotychczasowe sposoby radzenia sobie;
• autodestrukcyjne zachowania;
• trudności w radzeniu sobie z codziennym stresem;
• poczucie utraty kontaktu z realnością, bądź lęk przed tym;
• kłopot w kontrolowaniu emocji (np. gniewu, irytacji);
• trudności w budowaniu i utrzymywaniu satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi;
• kryzys w małżeństwie lub w związku partnerskim;
• problemy wychowawcze z dzieckiem;
• pragnienie rozwoju własnego, chęć poprawy jakości swojego życia;
• potrzeba wsparcia w rozwiązaniu innych ważnych problemów.